Güneye doğru inen General Daurises, birlikleri ile Karya içlerine doğru ilerliyordu. Bu arada Karya birlikleri Büyük Menderes’in bir kolu olan Çine Çayı (Marsyas Çayı) üzerindeki “Beyaz Sütunlar” mevkiinde toplanmışlardı. Bu savaş düzeninde bir taktik uygulayarak ve Karya güçleri nehri geçip sırtlarını nehre döndüler ve böylelikle olası bir geri dönüşte Pers ordularının geri çekilmesini önleyeceklerdi. Bütün yapılan bu mücadeleye rağmen, Pers kuvvetleri Kayralı 10 bin askeri öldürdüler.

Marsyas Muharebesi’nden sağ kurtulan Karyalılar Zeus’a adanmış kutsal bir koruluğa çekildiler. Bu durumda Karya ordusu ya imha edilecek ya da giderek daha da ülke içlerine çekileceklerdi. Fakat aniden bir başka durum yaşandı ve Karya birliklerine bir Milet birliği katıldı. Fakat yeni katılan birlikler de Karya birliklerinin bozguna uğramasını engelleyemedi. Pers ordularının Labranda’ya saldırmasıyla başlayan çarpışmada Milet birlikleri ağır kayıplar verdiler ve geri çekilme devam etti.

Karya kuvvetlerinin art arda aldığı bu yenilgilerden sonra Pers generali Daurises, Karya yerleşimlerinin içlerine doğru ilerlemek için iyice cesaretlendi. Fakat Karyalılar teslim olmak yerine kalıp savaşmayı tercih etmişlerdi. Karyalılar açık muharebe yerine birliklerini saklayarak Pers ordusuna Pedasa yakınlarında pusu hazırlamışlardı. General Mylasalı İbanollis komutasındaki bu tuzak girişimi, akşam karanlığında adeta Pers ordusunun imhasıyla sonuçlandı. Tuzağın ardından Pers ordusunun en güçlü birlikleri imha edilmiş, Generalleri Daurises ve Pers komutanlardan Amorges, Sisimakes öldürülmüşlerdi.

Pedasa’da Pers ordusunun imha edilmesi bütün dengeleri alt üst etti. Bu süreçten sonra yaşanan bütün çatışmalar küçük çaplı çarpışmaların (M.Ö 496-495) ötesine geçememiştir.