Mahkumlar kış aylarında buz soğukluğundaki suyla banyo yaptırılıyor sonra çırıl çıplak duvara asılıyordu. Kış aylarında mahkumların üzerindeki soğuk su ince bir buz tabakasına dönüşüyordu ve mahkumlar o soğukta geceyi donmak üzere geçiriyorlardı. Sonrası mağlum hastalık...

Mahkumlar bir sandalyeye oturtulur ve çok sıkı bir şekilde kemerlerle bağlanırdı. Kan dolaşımı bile en alt seviyeye düşerdi gün boyunca yemek su verilmezdi.

Mahkumun çnce diline bağlanan sonra da gerilip ellerine bağlanan demir bir tıkaç mahkumu dili ve elleri arasında gergin bir şekilde bırakırdı. En ufak bir hareket mahkumun dilinin kopmasına veya kanamasına sebebp olurdu. Bu cezaya mahkum bırakılan birçok tutuklu kan kaybından öldü.

14. blok altına kazılan delikte mahkumlar bir başına toprak altında bırakılırdı. Ne ışık vardı ne hava. Böceklerle birlikte bir yaşam süren mahkuma sadece su ve bir parça ekmek verilirdi.
Ve işin en ilginç tarafı cezaevi müdürlüğü mahkumlara gelecek zaafiyetten sorumlu değillerdi. 
Yazarların baskısı ve yeni reform düzeni sayesinde 1971'de bu ıslahevi kaldırıldı ama asıl hikaye şimdi başlıyordu.

Pennsylvania eyaletinin Philadelphia kentinde bulanan ve daha sonradan kapanan bu ıslahevi kapatılmış fakat söylenenlere göre içeriden garip sesler yükselmeye devam etmiştir.
Öte yandan bir çilingir 140 yıllık bir kilidi açmaya çalışırken inanılmaz bir güçlü geri itilmiştir. Çilingir hemen oradan kaçmış toparlanması da uzun zaman almıştır.

Islahevi hala günümüzde turistler tarafından ziyaret edilmektedir ve tusirtler hala burada ilginç sesler duyduklarını iddia etmektedirler.