@gimli ne yapılabilir aslında biliyor musun? Sana bir yaşadığım anektodu paylaşayım.

2010 yılında İsviçre'nin Zürih kentine bir iş toplantısına gitmiştim. Neyse toplantıları yaptık akşam yorgun argın otele geldim, yemekten önce biraz lobide oturdum. Gözüm televizyona takıldı, haberlere baktım ve dikkatimi birşey çekti "Ağlayan yok" daha sonra resepsiyoniste sordum: "İlgimi çekti de yarım saattir haberlere bakıyorum ağlayan birisi yok. Hepiniz çok mu mutlusunuz?"
Resepsiyonist gülümseyerek: "Hayır. İsviçre'de ağlayan birisini televizyonda göstermek yasaktır. Duygu sömürüsü üzerinden kitleleri ikna etme yöntemi olarak algılanır" dedi.

İşte o zaman Avrupa'da adam kayırmanın veya insanı salak yerine koymanın mümkün olmayacağını anlamıştım.

Şimdi ise gelelim 2016'ya. Hükümet yetkililerini bile bazen televizyonda ağlarken görebiliyoruz. Demekki bir faydası var gerçekten ağlamanın.

Onun yanında arz talebi doğurur onu da unutmamak lazım. Esra erollar Acunlar neden bu kadar büyüyor ve her şeye karışan rtük Adnan hocanın programına ya da evlilik programlarına karışmışyor.

Sebebini ben söyleyeyim, insanları uyuttuğu için. Bir ev hanımının ev işlerinden geriye kalan 4 saati olduğunu düşünürsek o da evlilik programına gidiyor. Bu kadın nasıl cahil kalmasın şimdi?

Bunlar olmasa ne yapacak peki, ya kitap okuyacak, ya gazate belki belgesel bile izleyecek.

Yapılması gereken de şudur: Toplu etki yöntemleri ülkede hükümet harici gerçtekten tam bağımsız kurumlar tarafından denetlenmeli. Hükümet bile medyayı ele geçirememeli. Sen 5 kanalın 5 inde de evlilik programı yayınlatırsan tabi ki millet evlilik programı izler. 5'inde belgesel yayınlat bakalım 1 ay sonra ne oluyor? Göreceksin ki herkes belgesel izliyor olacak. Ya da televizyonu kapatıp kitap veya gazete okuyor olacaklar.

yalniz boyle bisey bizde yapilamaz malesef hemen diktator tayip sanki herkes mutluymus gibi gostermeye calisiyo derler eminim.ama keskeeee