sen nasıl büyük bir şairsin atsız ata !
gülmez yüzlü kadın

Şehvet denilen bağda bir akşam ayılan kız,
Her gün yeni bir kalbi sokan ruhu yılan kız!
Artık yeter, uğrunda akan göz yaşı dinsin!
Ey handesi bin ev yıkan, âfet sayılan kız,
Kaçsan da, boğulsan da, gebersen de benimsin!

Dünyayı saran şerrine kan perdesi insin,
Şehvet denilen bahçede her gün bayılan kız!
Ya kaç buradan, bir mezarın altına giresin;
Yahut beni sarsan sonu yok kine esirsin,
Ey aşkı sefil, kendisi lâkin tapılan kız!

Ey gözlerinin rengi bütün ruhumu sarsan!
Gönlümde bugün açtı siyah renkli çiçekler.
Bir gün beni rüzgarlara kalbinle sorarsan
Can verdi senin uğruna çoktan diyecekler.

Tâ kalbe giren gözlerinin şûlelerinden
Gel sevgili, gel sen bana bir semli kadeh sun!
Hiç titretmemiş kalbimi oynattı yerinden,
Oynattı evet sendeki baş döndüren efsun!

Ey gözleri hançer gibi keskin dişli kaplan!
İster bana aşkın bütün âlâmını çektir!
İster beni öldürmek için sineme saplan,
Ölsem bile aşkım seni takip edecektir...

Hüseyin Nihâl Atsız