Savaş 13 Ağustos 1937’de Çin ordusuna ait 10 tümenin yabancıların yaşadığı Shanghai’a karşı düzenlediği saldırı ile başlamıştır. Çin hükümetinin bu müdahaledeki amacı, Shangahai’daki Çinlileri korumak olmuştur. Yapılan bu müdahale bölge devletleri ve müdahale bölgesinde yaşayan Japon halkın tepkisini çekmiştir. Bu olay üzerine Çin’e yaptırım uygulayan Japonya, 14 Ağustos 1937 yılında Çin’i denizden bombalamaya başlamıştır. 14 Eylül’de Japon ordusun Beijing (Pekin) ve Baoding’i işgal etmiştir. 

Japon ve Çin hükümetleri arasında yaşanılanlardan sonra, Çin Milliyetçi Partisi başkenti Changgşing’e taşımıştır. 5 Kasım’da Japon ordusu harekâta devam ederek, Hangzhou Körfezine çıkarma yapmıştır. Japon genelkurmay başkanlığı Suzhou ile Jiaxing şehirlerini birbirine bağlayan bölgeye kadar ilerleme kararı almıştır. Alınan bu karardan sonra Japon ordusu 19 Kasım’da Suzhouy’u işgal etmiştir. Ardından Japon ordusu genelkurmay başkanlığını dinlemeden Wuxi şehrini de işgal etmiştir. 1 Aralık tarihinde Japon genelkurmay başkanlığı Nanjign’in işgaline karar vermiş ve Japonya 10 Aralıkta Nanjing’e de saldırmaya başlamışlardır. Nanking’de yapılanlar bir savaş değil adeta bir katliam olmuştur. Bu olay tarihe Nanking Katliamı olarak geçmiştir.

1932 yılında Mançurya bölgesinin işgali sebebiyle doruğa çıkan Japonya-Çin nefreti 1937’de Şanghay’ında iki ülke için de tekrardan hedef olmasıyla savaşa sebep olmuştur. Bu savaşta kolay bir galibiyet alacağını düşünen Japonya, karşısında en az kendisi kadar dirençli bir Çin ordusu bulmuştur. Ve her ne kadar savaşı kazanmış olsalar da büyük kayıplar vermiştir. Toplamda 400.000 kişinin ölümüne sebep olan savaş, 1937 yılının Kasım ayının ortalarında Japonların üstünlüğüyle sona ermiştir. Japonya’nın Şanghay bölgesini kazanmasına rağmen bu galibiyet Japon ordusuna pahalıya mal olmuştur.

Herkes Japon-Çin savaşı bitti diye düşünürken, Japon İmparatorluğu tarafından: “Bütün ordular Nanking’i işgal etmek için harekâta hazırlansın. Evinize, Japon adasına değil, Nanking’e yürüyeceksiniz!” şeklinde verilen emir askerlerin nefretlerinin doruklara ulaşması sağlamıştır.

Japon askerler Çinli asker ve sivillerden intikam alma ateşiyle yanıyor ve hiç tereddüt etmeden Nanking’e yürüyordu. Askerleri memnun eden bir diğer konu ise komutanlarından “diledikleri gibi yağma ve tecavüz yapabileceklerinin” sözünü almış olmalarıydı. Japonlar resmi olarak savaş açıklamasında bulunmamışlardı. Bir savaş başlattıklarını saklamak istiyorlardı. Çünkü bu Amerika’nın kulağına giderse, kendilerine özellikle savaş malzemeleri konusunda büyük ambargolar uygulanır ve bu da onların savaşı kaybetmesine sebep olurdu. Çin, her ne kadar ordularını hazırlasa da, savaş ilanı olmadan Japonların kendilerine saldıracaklarını düşünmemişlerdi.

8 Aralık 1937 günü Japon İmparatorluğu orduları Nanking kapısına dayanmış ve 9 Aralık’ta şehri kuşatmışlardı. Kuşatmadan önce Çin ordu komutanlığına seslenen bir bildiri yayınlayan Japon İmparatorluğu Ordu Komutanları “Japon ordusu, Çin sivillerine ve askerlerine hiçbir nefret emaresi göstermeden nazik ve cömert davranacaktı. Fakat kendisine karşı koyanlara karşı öfkeyle doluydu. Yarına kadar cevap verilmezse Japon İmparatorluk ordusunun saldırmaktan başka şansı kalmayacaktır.” şeklinde ültimatom vererek 10 Aralık gününü beklemeye başlamıştır.

Çin ordusu ise bu ültimatomu, askerlerini gerekli yerlere bölüştürerek ve “son adam şehirde ölene kadar savaşma” emri vererek, reddettiğini göstermiştir. 10 Aralık 1937 günü gece 00:00’da Japon İmparatorluğu tarafından verilen süre dolmuş, fakat Japonlar, Çinlilerin bu teklifi düşünmeleri için 1 saat daha süre vermiş ve elçilerle birlikte Nanking girişinde beklemeye başlamışlardır. 01:00’de başlayan Japon saldırısı, 13 Aralık 1937’de Çin ordusunun geri çekilmesiyle son bulmuştur. Çin ordusu geri çekilene kadar halkının savaşması için onları zorlamış, sivillerin büyük kısmını “güvenli bölgeye” taşımamış ve halkının elindeki birçok değerli eşya ve gıda ürünlerini çalmıştır. Çin sivilleri Japon ordusunun, yenilen Çin ordusuna iyi davranacağına dair bir düşünceye inanmış; fakat bu düşüncenin büyük bir aldatmaca olduğunu, 13 Aralık 1937 günü Japon askerleri şehre girdinde anlamışlardır. Ve katliam başlamıştır.

Kendilerine yağma ve tecavüz hakkı verilen Japon askerler, sokakta teslim olmaya çoktan hazır olan silahsız askerleri bir araya toplayıp kurşuna dizerek, öldürüyordu. Birçok sivil, asker olduğu düşünülerek amaçsızca katlediliyordu. Sokaklarda koşan insanlar suçlu oldukları düşünülerek hiç düşünmeden öldürülebiliyordu. Sokak araları ve ana caddeler cesetlerle doluydu. Öyle ki, kendilerine hiçbir şekilde zarar vermeyecek olan yaşlı insanlar bile hiç düşünmeden öldürülüp sokağa atılmıştı.

Ele geçen askerler ya da Japonlar tarafından tutuklu ilan edilenler şehrin büyük nehrinin önünde sırayla kuşuna dizilip ya da sopalarla dövülerek öldürülüp, nehrin akıntısına bırakılıyordu. Bu şekilde öldürülen savaş tutsaklarının sayısı 55.000’den fazlaydı. Dönemin tirajı yüksek Japon gazetelerinden birisi olan “Tokyo Nichi Nichi Shimbun” gazetesinin başlığı bile o dönem yapılan katliamın boyutlarını gözler önüne seriyordu “100 Çinliyi kılıçla öldürme yarışması”. Yarışma kuralları Japonlara göre basitti. Yarışmaya katılan 2 Japon askeri, ellerine aldıkları katana kılıçlarıyla önlerine sıralanmış Çinli esirleri aynı anda öldürmeye başlıyor ve 10 dakika içinde hangisi daha fazla esiri öldürürse, yarışmayı o kazanıyordu. Japon gazeteleri, bu yarışmayı büyük bir zevkle halkına duyuruyordu.

Bu katliam, Japonların şehri terk ettiği 1938 yılının Ocak ayının sonuna kadar devam etmiştir. 6 haftalık katliamın bilançosu, 300 binden fazla ölü, 100 binden fazla yaralı ve 20 binden fazla tecavüz edilmiş ve öldürülmüş kadındı olmuştur. Bunlarında dışında katliama ait deliller Nanjing Datusha’daki müzede bulunmaktadır.

Bu savaş Çin’de sömürge çıkarlarına sahip Batı Dünyası’nın da desteğini alarak uzatılmıştır. Kuomintang lideri Çan Kay Şek, bir yandan Japonların ilerlemesini önlemeye çalışırken diğer yandan da komünistlerin kökünü kazımaya çalışmıştır. Bu savaşlarda Japon ordusunun göz yaşartıcı gazı midori (yeşil), hapşırmacı gazı aka (kırmızı) ve hardal gazının kullanılmıştır. 

2. Dünya Savaşı bittikten sonra, bu katliamın sorumlularından biri olan General Tani, Savaş Suçları Mahkemesinde yargılanmıştır. Bu katliama karışan General Matsui Savaş Suçları Mahkemesinden önce tutuklanmıştır. Katliama karışan diğer isimlerden Prens Kan’in 1945’ten önce ölmüş, Isamu Cho, Okinawa Savunması sırasında intihar etmiş, Prens Asaka ise, Japon İmparatorluk Ailesinin bir üyesi olduğu için “dokunulmazlık” hakkından faydalanarak, yargılamadan muaf tutulmuştur.